Озенбашлынынъ бири, маджарыны екип чёльге кетеджек ола. Апайы онъа дей:
– Эй, адам, сен кетесинъ амма, оразанынъ не вакъыт, къайсы куню башлайджагъыны чёльде къайдан
биледжексинъ?
– Догъру айтасынъ, апай, мен барып оразанынъ не вакъыт келеджегини, Амет акъайдан сорап билейим, –
дей.
Амет акъай шу куню Бойка деген дагъда, чалашта озюне маджар ясай экен. Адам онынъ янына
барып, ораза не вакъыт башлайджагъыны сорай.
Амет акъай джиддий бир меселе чезеджек адам киби, бираз тюшюнген сонъ, къыскъадан шойле анълата:
– Ярын бизим бугунимиз сайылсын, лякин бугунь даа "ярын" дегиль, анълайсынъмы? Ёкъ, бир шей
анъламайсынъ? Мен санъа арапча бир кягъыт язып берейим. Не де язсам, бугунь окъума, ярын окъу.
Чёльде олгъан вакътынъда бугуньки кунюнъни кечир де, ярынки кунни къыдыр. Тюневинки кунь кечкен сонъ,
йылдызларгъа бакъып, меним берген кягъытымны окъу. Мына бундан сонъ, оразанынъ не вакъыт башлайджагъыны
билирсинъ.
Адам шу куню кягъыткъа бакъмай. Экинджи куню кене "бугунь" ола ве о кягъытны окъумакъны ярынгъа
къалдыра. Бойлеликнен, гъарип Озенбашлы бутюн ай девамында озь маджарынен кенъ-къулан чёллерде юрип,
оразанынъ не вакъыт башлайджагъыны, бугунь дегиль, ярын къыдыра. Къыдыра, амма аслы тапып оламай. О
Озенбашкъа кельгенде, ораза энди биткен экен.
– Бугунь арефе куню, – дей онъа апайы, ярын ораза бите. Энди къурбан байрамына бир къой къурбан
чалмагъа азырланмакъ керек.
Бир ай оразаны чёльде къыдырып юрьген адам, арадан бираз вакъыт кечкен сонъ, Амет акъайны коре:
Валлаи, санъа джаным агъырды, Амет акъай, бу къадаргъадже алдатмакъ олурмы адамны, – деп элем эте.
Амет акъай кулип, джевап бере:
– Не ичюн джанынъ агъырды, ёкъса бир ай ач юрьдинъми?
Къырымтатар лятифелери