Бекир Чобан-Заде. КЕЧМИШТЕКИ СУЧЛАРЫМЫЗ

КЕЧМИШТЕКИ СУЧЛАРЫМЫЗ

Бири ачкъан китабыны «Лянет!» — дий... 

Элягюге, Баты хангъа, Темирге, 

Бири язгьан тарихыны «Барбар!» — дий... 

Бир вакъытлар бойнун буккен эмирге...

 

«Татар халкъы, Татар ханы!» — фысылдай, 

Кяфир, мумин бутюн дюнья тиллери, 

«Татар ханы джуртумызны джакьты шай,

Менгюликке атеш болсун эр джери!..»

 

Факъыр татар аттан тюшкен, шашыргъан, 

Бетин орьте, сесин къыса, гизлене... 

«Дженгиз, Темир, Батыны мен бильмиймен, 

Мен оларны ич корьмедим...» — сеслене...

 

Душманлары: «Сенсинъ!» — дийлер, къыйнайлар. — 

«Муна ресминъ тарихлерде корюне.

Сенсинъ Дженгиз аркъасындан джувургъан, 

Бетинъ сары, пантик мурнынъ кичкене!»

 

«Мен тюгюльмен!» — дий факъыр, ай зарлана. — 

«Дженгиз, Баты джынсымда ич болмады! 

Бабам, анам бир шерифе, бир сейид, 

Якъынларым я бир молла, я къады...»

 

Ташланъыз о факъыр халкъны, сучу джокъ, 

Сучу болса, джашавында одийджек, 

Менмен Дженгиз, Темир ханнынъ торуны, 

Менмен онынъ джолун дайм кутийджек...

 

Юкленемен бар сучларын оларнынъ, 

Бизлер джакътыкъ Багъдадынъны, Басранъны,

Бизлер джыкътыкъ сарайларын Романынъ, 

Бизлер сойдыкъ акъ сюегинъ, къаранъны!..

 

Кель, бир сор! Берийим эп эсабын, 

Далмачьянынъ, Маджарлыкънынъ, Къазакънынъ, 

Индиянынъ, Акъ денъизнинъ, Азакънынъ,

Кель, бир сор! Барбарлыкънынъ эсбабын!..

 

Къылычым джокъ, атларым джокъ, джаявман... 

Джюрегимде джангьан атеш дурулды... 

Мойнум бахтнынъ къолларында бурулды, 

Бугунь олюм джолларында бир савман!..

 

Эй, Явропа, эй, улема, билинъиз! 

Китапларынъ ялан айтса дайм шай, 

Дайм къурсанъ козьяшынъдан кок сарай... 

Силькинирмен, болурман тез бир Дженгиз!..

 

Китапларынъ Диджлелерге атарман! 

Сарайларынъ ермен ексан эткен сонъ, 

Баланъ, чагъанъ откъа къурбан кеткен сонъ, 

Кене кетер, мезарсыз шай джатарман!

 

Эзилийим, юкленийим сучларын!

Буюк ханнынъ, буюк халкънынъ мирасын,

Юкленийим бабаларым гунасын,

Шай джюрийим шу дюньянынъ уджларын!..