Лятифе. Мусафирликтен къайткъанда

 

Amet aqay qorantasınen qomşu köyden musafirlikten qaytqanda yolda bir arabanı toqtata da

onıñ saibini soray:

– Özenbaşqace ekimizden qaç kümüş alırsıñ?

– Sizden ve qadıñızdan bir buçuq kümüş alırım. Balalar ise bedava oturıp keter.

Amet aqay sevine-sevine balalarını arabağa otura. Apaynıñ “Amet, bizim o qadar aqçamız yoq,

sen ne yapasıñ?” degenine baqmadan:

– Aydı, balalar, sizler kete beresiñiz. Biz cayav kelirmiz, – dey.

 

 

Амет акъай къорантасынен къомшу койден мусафирликтен къайткъанда ёлда бир арабаны токътата да

онынъ саибини сорай:

– Озенбашкъадже экимизден къач кумюш алырсынъ?

– Сизден ве къадынъыздан бир бучукъ кумюш алырым. Балалар исе бедава отурып кетер.

Амет акъай севине-севине балаларыны арабагъа отура. Апайнынъ "Амет, бизим о къадар акъчамыз ёкъ,

сен не япасынъ?" дегенине бакъмадан:

– Айды, балалар, сизлер кете бересинъиз. Биз джаяв келирмиз, – дей.